Bu hastalik etrafimda kimseyi birakmadi, aylardir karimdan baska kimseyi görmedim. Cok mu sanslimiyiz yoksa cok mu sansiziz. Bilemiyorum. Ölüm korkusunu üzerimizde atali uzun zaman oldu. Yas tutmayi da, ölüm korkumuzla birlikte biraktik. Bir günümüz yaban hayvanlari gibi yemek aramakla geciyor. Telsizlerimiz, lambamiz, yedek pillerimiz,silahimiz, radyomuz, haritamiz. Liste tamamsa sirt cantalarimizi alip evlere giriyoruz. Kuru gida, konseve ya da yenebilecek her ne varsa veyahut kaldiysa toplayip kalmayi tercih ettigimiz evde tüketiyoruz. Baslarda hep yan yanaydik, belki de korkularimiz yüzünden pek ayrilmazdik. Ayri kalma düsüncesi korkuturdu. Birlikte gögüs geriyorduk zorluklara ve herseyi paylasiyorduk. Zamanla herseyin sahibi biz olsakta kavga edebildigimizi ve bazen ayri kalmanin iyi geldigini kesfettik.. Gün icinde yemek arama islerinde aslinda firsatlar ve kacamaklar yapiyoruz.
Bazen buldugun tatlilar veya yatak odasi oyuncaklari, bazen dans edip bazen aglama krizleri. Evin en manzarali odasinda halinin orta yerine isemek... Her neyse iste herkesin kisisel bir alani olmali. Benim hobim bu aralar evlerin dolaplarini kurcalamak. Insanlar neler saklamis, cekmecelerinde neler var. Keske insanligin bir kismi yasasaydi ve bu servetin sahibi o zaman olabilseydim diye aklimdan geciriyorum. Eski hayatimda evlenmedne önce de hep borclarla ve kredilerle ugrasan bir adamdim. Itiraf ediyorum salgin ilerledikce islerim de düzeliyordu. Is basvurularinda ve banka kredilerinde prosedürlere kimse bakmiyordu. Vergini ödemeni kimse beklemiyordu. Fakat bu iyiye gidis uzun sürmedi. Paranin degeri insanlik var oldugunda anlamliymis. Mahalledeki son restoran kapaninca cebimde tomarla para olmasina ragmen kimsenin yemek satmadigini farkedince anladim paranin aslinda kagit oldugunu ve kagit verince kimsenin sana yemek vermedigini.
Cebimde uzun süre bi kac en büyük banknotu tasidim. Sanki bir firsat cikacak ve hemen parami kullanip degerlendiricem gibi.
Yemek ve ilac bulmak önemli bir sorun olmaya baslamisti, oturdugumuz mahallede kücük gruplar sürekli kalan ürünleri yagmaliyordu. Ayni paradan vazgecmek gibi evimizden ve esyalarimizdan vazgecmekte cok zor oldu.
Karavan hayati
Baska sehirler
Kis geliyor
Geceleyin patlayan hava fisekler
Korku özlem bulusma medeniyet
12 kiz
3
4
devami gelecek
No comments:
Post a Comment